Publikacja Aliny Rafy o 70-letniej historii Szkoły Podstawowej w Zaborówce to skarbnica wiedzy o tym miejscu. Warto ją mieć

Alina Rafa jest nauczycielką kształcenia zintegrowanego, logopedą szkolnym i przedszkolnym, terapeutą pedagogicznym. Jest absolwentką Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. W Szkole Podstawowej nr 2 w Łużnej pracuje od ponad 30 lat. Jej pasją jest nauczanie młodych pokoleń i dzielenie się swoją wiedzą oraz doświadczeniem pedagogicznym jak również przekazywanie uczniom niezmiennych wartości.

- Pomysł napisania książki zrodził się z potrzeby serca, by w ten sposób oddać hołd wszystkim Budowniczym naszej szkoły, pracownikom, uczniom i rodzicom, by w ten sposób spłacić pokoleniowy dług wdzięczności wobec wszystkich zaangażowanych w tworzenie istoty tej placówki oświatowej na przestrzeni minionych 70 lat - mówi autorka.

Jak podaje Izabela Szuwalska, dyrektorka Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Łużnej – Zaborówce, książka to kompendium wiedzy o historii szkoły, o jej absolwentach o wydarzeniach, o wszystkim tym, co na przestrzeni lat działo się w jej murach.

Szkoła w Zaborówce powstała zaraz po wojnie. Jeszcze zanim powstał budynek, nauczanie rozpoczęło się w prywatnych domach. Najtrudniej było więc zgromadzić najstarsze dokumenty i zdjęcia, bo zwyczajnie nikt ich nie archiwizował.

- W roku szkolnym 1945/46 powstała Publiczna Szkoła Powszechna Nr 2 w Łużnej na Zaborówce jako filia Szkoły Podstawowej nr 1 w Łużnej. Kierownikiem szkoły był wówczas pan Władysław Słowik. W kolejnym roku szkolnym 1946/47 nastąpiło przekształcenie filii szkoły w samodzielną 3-klasową placówkę oświatową o nazwie Publiczna Szkoła Powszechna Nr 2. Kierowniczką szkoły była wówczas pani Kazimiera Engel. W tym czasie : Szkoła nie posiadała własnego budynku, klasy I i II uczyły się na zmianę w jednej wynajmowanej izbie na Zaborówce. Klasa III zajmowała jedną salę na Słomiance w budynku przeznaczonym dla Szkoły Rolniczej - podaje Alina Rafa.

W roku szkolnym 1947/48 do szkoły uczęszczało już 103 uczniów. Kierowniczką szkoły była nadal Kazimiera Engel. W tym czasie miejscowa ludność wyszła z inicjatywą tworzenia projektu budowy nowego budynku szkolnego, potwierdza to wpis w Księdze Pamiątkowej Szkoły Podstawowej nr 2 w Łużnej: - Nowy budynek szkolny powstaje z inicjatywy Obywateli gromady Łużna w miejsce dotychczasowego prywatnego, który służył celom szkoły od 1946 roku. Ponieważ dzieci z zachodniej części wsi nie mogły uczęszczać do szkoły w centrum z powodu dużej odległości, dlatego Obywatele gromady Łużna postanowili w zachodniej części wsi wybudować budynek szkolny, by wreszcie położyć kres tułaczce dzieci po domach prywatnych i udostępnić im pełne korzystanie z nauki szkolnej.

7 marca 1948 roku zebrała się miejscowa ludność zachodnich przysiółków gromady Łużna, by dokonać wyboru Komitetu Budowy Szkoły, a już 23 lipca 1950 roku w niedzielę odbyło się wmurowanie Aktu Erekcyjnego w mury powstającego nowego budynku szklonego, który udostępniono uczniom trzy lata później 23 listopada 1953 roku.