Nie bardzo wiadomo, o co chodzi, gdy rozmowa o lesie schodzi na temat wędliniarski. Nieoczekiwanie słyszę: Lubi pani szynkę? Nieśmiało mówię, że tak. Konrad Barczyk kwituje: - Żeby była szynka, najpierw musi być świnka. Analogia już w tym momencie wydaje się prosta. Żeby było drewno na opał, do budowy domów, na piękne podłogi, meble, ale też na tak prozaiczne potrzeby, jak wyprodukowanie zeszytu dla ucznia, czy zwykłego papieru toaletowego, musi wcześniej być drzewo.
- Drewno jako budulec, surowiec, opał, było, jest i będzie podstawą rozwoju cywilizacji. Pierwsze narzędzia, broń, łodzie, wypalanie rud żelaza możliwe było tylko dzięki drewnu. Przecież Krzysztof Kolumb odkrył Nowy Świat na okręcie w stu procentach zbudowanym z drewna. Idąc dalej, węgiel drzewny dał możliwość rozwoju przemysłu hutniczego i wydobywczego, co zapoczątkowało rewolucję przemysłową.
By temat przybliżyć każdemu, dodaje jeszcze: - Gdy rodzi się człowiek, najpierw dostaje pieluszkę, a jej wkładka to nic innego, jak celuloza, czyli drewno. Większość pierwszych chwil życia spędza w drewnianym łóżeczku. Gdy jego życie dobiega kresu - dostaje drewnianą trumnę. Najlepiej by była porządna, dębowa - podkreśla.
Jeśli używamy produktów z drewna, jesteśmy eko. Żeby to drewno jednak pozyskać, trzeba wyciąć drzewo i nie ma w tym nic złego, jeśli jest to zabieg planowany w ramach zrównoważonej gospodarki leśnej.
- Mimo że w Polsce pozyskuje się 40 mln metrów sześciennych drewna rocznie, to i tak tego lasu cały czas przybywa. Dzieje się tak z dwóch powodów. Gospodarka leśna oparta jest o podstawy naukowe i ekologiczne, dlatego wycina się tylko trzy czwarte rocznego przyrostu w lasach - dodaje .
Drewno pozyskiwane jest oczywiście nie po to, by niszczyć las, ale jest to następstwo naturalnych procesów zachodzących w lesie - przyrastania i obumierania drzew oraz wymiany generacyjnej drzewostanów, a pozyskane drewno zabezpiecza potrzeby gospodarcze, czyli potrzeby człowieka, który chce godnie żyć, wybudować dom, uczyć się, być eko.
- Nie ma możliwości, by w lesie przewidzianym do gospodarki leśnej usunąć stuletnie drzewa i pozostawić ten obszar samemu sobie bez obowiązku odnawiania powierzchni. W ten sposób zachowana jest ciągłość i trwałość lasu tylko w różnych fazach rozwojowych, młody las to też las pełnowartościowy - tłumaczy.
Leśnik w swojej pracy jest bardzo podobny do rolnika, hoduje las. Tyle że cykl pracy rolnika to rok, a leśnika 100-120 lat. By zebrać „plon” z lasu trzeba więc trzech pokoleń leśników, którzy o ten las będą dbać.
- 100-120 lat to czas, w którym drzewo dożyło już swojej możliwości fizjologicznej. Potem tylko się starzeje, może łamać, chorować i ostatecznie ulec zagładzie. To moment, kiedy bez szkody dla lasu, można je usunąć, nadając drugie życie, w meblach, podłogach czy więźbie dachowej - mówi.
Nie zawsze las wymaga, by człowiek go sadził. Leśnicy to wiedzą i dążą do tego, by odnawiał się sam.
- Nasze bukowo-jodłowe lasy świetnie radzą sobie same. Dojrzały las produkuje nasiona, trzeba tylko nieco go przerzedzić, by dać wschodzącym roślinom dostęp do światła i wody - mówi Konrad Barczyk.
Tam, gdzie naturalna odnowa lasu nie jest możliwa, a więc głównie w drzewostanach na gruntach porolnych, leśnicy sadzą las z wyprodukowanych w nadleśnictwie sadzonek.
Tylko w tym roku w Nadleśnictwie Gorlice na 65 ha zasadzone zostanie blisko pół miniona młodych drzewek - buka i jodły.
FLESZ: Świat tonie w śmieciach - jak temu zaradzić?
ZOBACZ KONIECZNIE
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
