Gorlice. Sprawne Smoki już „wylądowały” w dawnej skarbówce

Może nie jest wielka, ale nasza własna - mówi z nieukrywaną satysfakcją Małgorzata Markowicz, prezes stowarzyszenia. - Ma jedną wielką zaletę, znajduje się na parterze, więc każdy ma do niej łatwy dostęp - dodaje.

Kilka tygodni remontu pozwoliło przygotować dla podopiecznych salę ćwiczeń i skromne zaplecze. Jednym z nich jest Seweryn Floryan, szesnastolatek z zespołem Downa. Na otwarcie przyszedł z mamą Moniką.

- To dla nas idealne miejsce - mówi pani Monika. - Mieszkamy prawie po sąsiedzku na Konopnickiej. Teraz nie będziemy musieli jeździć do szpitala, po prostu spacerkiem dojdziemy do siedziby stowarzyszenia - dodaje z uśmiechem.

Seweryn przechodzi ciągłą rehabilitację. Smokiem został już jako malutkie dziecko. Ciężko zliczyć godziny, które spędził w salach ćwiczeń pod okiem rehabilitantów.

- Seweryn bardzo słabo mówi, wypowiada tylko podstawowe słowa - dodaje Monika. Chłopiec bardzo dobrze opanował jednak sposoby komunikacji niewerbalnej. Gest, mowa ciała, grymas twarzy to jego język, którym potrafi przekazać bardzo wiele.

Zapytany, czy lubi ćwiczyć, szeroko się uśmiecha i potwierdza. Mama zdradza, że jest on wielkim fanem piłki nożnej, a jego idolem jest Robert Lewandowski.

- Lubi kopać piłkę - mówi Monika Floryan. - Chce być jak jego idol, więc ćwiczenia są dla niego radością - dopowiada.

Dotychczas Seweryn miał zajęcia raz w tygodniu w gorlickim szpitalu. Teraz jak zapowiada, razem z mamą będzie chciał robić to częściej.

- Będziemy przychodzić, jak tylko sala będzie wolna - podkreślają obydwoje. - Każda godzina ćwiczeń to dla Seweryna wielka sprawa. Prawie po każdych zajęciach widzę jego postępy. Rehabilitanci pracujący dla stowarzyszenia to wspaniali fachowcy - dodaje.

Dla Seweryna praca w sali ćwiczeń to główny element usprawniania.

- Bardzo żałuję, że syn nie chce jeździć na rowerze - opowiada. - Jeździlibyśmy na długie wyprawy razem z jego siostra Zuzanną. Bardzo niechętnie też podchodzi do pływania. Nie mogę go przekonać do zajęć na basenie. Pozostaje nam więc ta sala ćwiczeń - kończy.

Klucze do nowej siedziby stowarzyszenia prezeska odebrała w styczniu. Nie przeraził jej zakres koniecznych prac. Nie było nawet przyłącza wody. Pomysł na zgromadzenie potrzebnych na remont i wyposażenie funduszy był prosty i sprawdzony. Na profilu społecznościowym założona została grupa Pomagamy Gorlickim Sprawnym Smokom. To swego rodzaju sklepik internetowy, gdzie każdy w zamian za darowiznę może nabyć coś fajnego: książki, ubrania, zabawki, drobną biżuterię i wiele, wiele innych. Na potrzeby Smoków można było przekazać w zasadzie wszystko, byle tylko nie było zniszczone. Każdą złotówkę oglądali po trzy razy, zanim ją wydali. Nad pracami nadzór sprawował Tadeusz Marczewski, złota rączka, jak mówi pani prezes.

- Tak naprawdę to bez niego trwałoby to znacznie dłużej - dodaje. - Pan Tadeusz nie tylko sam pracował, ale udało mu się też pozyskać kilku sponsorów, dzięki którym prace szły bardzo sprawnie - mówi Małgorzata Markowicz.

Dzisiaj stowarzyszenie ma pod opieką ponad trzydzieścioro dzieci z różnymi schorzeniami, typami niepełnosprawności, wszystkie wymagają stałej terapii.

- Wszystkie będą mogły przechodzić specjalistyczną rehabilitację w naszej sali - podkreśla prezeska.

Otwarcie nowej siedziby było bardzo skromne. Zjawili się na nim wszyscy przyjaciele smoków. Dla tych najbardziej zasłużonych były piękne dyplomy. Wszyscy dostali też po kawałku wspaniałego tortu. Teraz będzie już tylko codzienna ciężka praca z podopiecznymi. Dzięki niej będą to naprawdę Sprawne Smoki.