Rekonstrukcja w Sękowej, jakiej nie znacie. Kuluary każdej bywały zaskakujące, rzadko było je widać z widowni [10 LAT NA ZDJĘCIACH]

FLESZ - Koronawirus: od 4 maja kolejne luzowanie obostrzeń

Pewnie już dzisiaj mało kto pamięta, że w jednej z pierwszych rekonstrukcji brał udział Kameruńczyk, który do Sękowej trafił z jedną z grup. Na bitewnym polu znalazł się również ks. Mirosław Cidyło, proboszcz parafii prawosławnej w Bartnem, który wzmacniał bojowe zaplecze medyczne. W 2012 roku rekonstrukcja tonęła w strugach deszczu. Padać przestało, gdy żołnierze zeszli z pola bitwy.
Bywało i tak, że w ferworze walki zapaliły się bale z sianem, konieczna więc była szybka interwencja strażaków.

Każda z rekonstrukcji miała swój szpital i kuchnię polową. Zawsze świetnie przygotowaną. Nad ogniskami wisiały garnki z bigosem, na ławach zaś zalegały słoje z domowymi kiszonymi ogórkami, pajdy świeżego chleba ze skwarkami. Żołnierze częstowali więc, czym chata bogata. A jak kto był szczególnie miły, to i napitku mógł skosztować. O ten ostatni, już dla wszystkich, dbała zawsze Katarzyna Tokarz, sołtyska Ropicy Górnej. Jej słynny „eliksir sołtyski” był lekiem na żołnierski frasunek i wiele innych zmartwień i dolegliwości.

Z perspektywy widowni nie zawsze można było dostrzec wszystkie niuanse związane z rekonstrukcją. Choćby to, że do niektórych zadań czy ról wykorzystywane były na przykład manekiny. Widok jednego z żołnierzy, który pokonywał okopy z takim dmuchaną postacią pod pachą, mógł wprawić w osłupienie.

Pobierz bezpłatną aplikację Nasze Miasto i bądź na bieżąco!

Aplikacja jest bezpłatna i nie wymaga logowania. Oprócz standardowych kategorii, z powodu panującej epidemii, wprowadziliśmy zakładkę "koronawirus", w której znajdziesz wszystkie aktualne informacje związane z epidemią.