Na ostatniej sesji ósmej kadencji zebrała się Rada Miasta Malborka. To nie były łatwe czasy dla samorządu

Formalnie obecna kadencja organów samorządu terytorialnego trwa do 30 kwietnia 2024 r. Rada Miasta Malborka zebrała się w środę na uroczystym posiedzeniu. Jak przypomniał przewodniczący Paweł Dziwosz, wybory samorządowe odbyły się 24 października 2018 r.

Nikt wtedy nie przypuszczał, że wybieranym wówczas samorządowcom przyjdzie sprawować urząd w tak wyjątkowym i trudnym czasie. Kończąca kadencja jest wyjątkowa i przejdzie do historii. Musieliśmy sprostać wielu wyzwaniom i skutkom pandemii COVID-19. Gdy wydawało się, że ona wygasa, agresja Rosji na Ukrainę w lutym 2022 r. rozpoczęła kolejny kryzys – mówił Paweł Dziwosz.

W 2018 r. wydłużono też samorządową kadencję z 4 do 5 lat. Do tego decyzją Sejmu wybory samorządowe zostały przesunięte z jesieni 2023 r. na wiosnę 2024 r. Ósma kadencja była więc najdłuższa w historii, bo trwała ponad 5 lat. Radni w tym czasie zebrali się na 74 sesjach roboczych, wielu uroczystych, obradowali też na posiedzeniach komisji. Złożyli też ponad 1000 interpelacji i zapytań.

Przewodniczący dziękował za współpracę nie tylko radnym, ale też mieszkańcom. Jak mówił, za ich uwagi, pomysły, otwartość i uczestnictwo w życiu miasta oraz cenne wskazówki.
- Wspólnie udało nam się zrobić wiele dobrego – przyznał.

Wielkie brawa otrzymał radny Tadeusz Woźny, któremu mieszkańcy powierzali mandat radnego od pierwszych wyborów samorządowych, które odbyły się w 1990 r. To przewodniczący-senior, który otwierał pierwsze powyborcze sesje.
Nestorowi dziękowali wszyscy, jak mówił Paweł Dziwosz, „za zaangażowanie, życzliwość i styl 34-letniej pracy w samorządzie”.

- Budzi to nasze powszechne uznanie i sympatię, wpływając jednocześnie mobilizująco na radnych wszystkich kadencji. Ta postawa zaprocentowała nadaniem w 2006 r. zaszczytnego tytułu „Zasłużony dla Miasta Malborka” – podkreślił przewodniczący Dziwosz.

Życzenia przekazał również burmistrz Marek Charzewski, jak mówił, w imieniu własnym, ale też radnych, pracowników Urzędu Miasta i wszystkich mieszkańców.

Przez ostatnie 34 lata Malbork miał zaszczyt i szczęście, że był pan w gronie Rady Miasta Malborka. Był pan jej członkiem, wiceprzewodniczącym oraz przewodniczącym. Z wielkim zaangażowaniem i oddaniem reprezentował pan lokalną społeczność i działał na rzecz rozwoju gminy i budowania jej pozytywnego wizerunku. Jest pan pięknym przykładem dla młodszych pokoleń radnych, którzy mogą czerpać z doświadczenia i uczyć się postaw obywatelskich – mówił włodarz. - Teraz żegna się pan z pracą w Radzie Miasta Malborka, ale my nie żegnamy się z panem. Liczymy na wsparcie i dobrą radę w podejmowaniu trudnych decyzji.

Do podziękowań przyłączyła się również radna Bożena Piątkowska, która ma 29,5-roczny staż w Radzie Miasta. Po raz pierwszy zdobyła mandat radnej drugiej kadencji.
- Jestem uczennicą Tadeusza Woźnego w samorządzie. To Tadzio mnie uczył, jak stawiać tu pierwsze kroki, jak dyskutować, jak nieraz bywało, różniliśmy się, ale różniliśmy się pięknie. Tworzył z nami Komitet Obywatelski. To był ogrom pracy. I byliśmy tu jako jedni z pierwszych. To jest wielka postać, jedyna w swoim rodzaju, która zasługuje na wszelkie dobro. Niech Bóg go obdarzy radością i szczęściem, bo jest wielkim przyjacielem, nie tylko Malborka, ale myślę, że całej naszej ojczyzny. Oby takie działania przyświecały nam, wszystkim radnym – podkreślała Bożena Piątkowska.

W krótkiej rozmowie z nami Tadeusz Woźny przyznał, że czuje się spełniony. Na pewno wzruszyły go wszystkie słowa, które padły pod jego adresem.

Te 34 lata to kupa czasu. Poznałem bardzo dużo ludzi, którzy rzeczywiście dbają o to miasto, ciekawych ludzi, z dobrymi pomysłami. Wychodząc z tej rady nie zostawiam żadnych wrogów, nigdy ich nie miałem, jakoś tak się ułożyło. I tak jak już kiedyś powiedziałem, zasiedziałem się na tyle lat – powiedział Tadeusz Woźny.

W 1990 r., gdy powstawał samorząd, nikt dokładnie nie wiedział, co to oznacza dla lokalnych społeczności.
- Ja też nie wiedziałem, nie liczyłem, że będę tu tyle lat – przyznał. - Jakoś tak się ułożyło, że obdarzali mnie zaufaniem. Może trochę przez Polski Czerwony Krzyż, pracowałem też jako lekarz w szpitalu, w pogotowiu. No i przez Pomezanię, w którą włożyłem też dużo wysiłku i sporo nerwów mnie to kosztowało, że podjąłem się kierowania klubem.

Czego życzy młodszym kolegom na odchodne, kończąc swoją przygodę z Radą Miasta?

Najważniejsze jest wyrozumiałość i to, by nie podejmować pochopnie decyzji. Lepiej je przemyśleć, przedyskutować. I największa praca odbywa się nie na sesjach, a na komisjach. Oczywiście na sesjach wyłożyć każdy temat mieszkańcom, ale wszystko powinno być omówione i wyjaśnione przez radnych na roboczo – uważa Tadeusz Woźny.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź "Dziennik Bałtycki" codziennie. Obserwuj dziennikbaltycki.pl!